Region Kampania obejmuje pięć prowincji: Neapol, Benewent, Avellino, Caserta i Salerno. Kampania jest przykładem scalenia się różnych regionów geograficznych, a wśród nich największe znaczenie odegrał starożytny region kampania, tzw. "ager campanus" ( stąd pochodzi nazwa regionu ), którego głównym ośrodkiem od najbardziej zamierzchłych czasów było miasto Kapua. Część bardziej wewnętrzną i górzystą ( Samnium ) zajmowała ludność samnicka, jak również plemię Osków. Natomiast terminem Irpinia określa się obszar znajdujący się obecnie w zasięgu prowincji Avellino, a który w przeszłości należał do Irpinów. W skład Kampanii wchodzą również inne tereny, nazwane "ziemią pracy", czyli region nizinny prowincji Caserta. Równocześnie wzdłuż całego wybrzeża rozwijała się i kwitła inna cywilizacja, a mianowicie grecka: powstało wiele kolonii, które w krótkim czasie osiągnęły wielkie znaczenie polityczne i rozwój ekonomiczny. Region ten przez krótki okres zamieszkiwali również Etruskowie, którzy nastali po Oskach i szerzyli swą wspaniałą cywilizację.
"Campania Felix" - jak została wtedy nazwana - była ceniona za swoją cywilizację, urodzajną glebę i przede wszystkim piękno natury do tego stopnia, że cesarze i sławni ludzie chętnie budowali wystawne wille w najbardziej zachwycających miejscach tego regionu. Po upadku cesarstwa rzymskiego Kampania została zniszczona przez przemierzające ją tłumy plemion barbarzyńskich. Poczynając od VI w. opanowali ją Longobardowie, tworząc Księstwo Benewentu, od którego później odłączyły się niektóre miasta, wśród nich Amalfi - po uzyskaniu niepodległości pierwsza republika morska Włoch. Po Longobardach nastali Normanowie . W XII w. za panowania Szwabów Kampania odzyskała swoją żywotność, co wiązało się przede wszystkim ze wzrostem znaczenia Neapolu. Do Neapolu przeniesiono również stolicę królestwa, gdy po Szwabach nastali Andegawenowie. Od poł. XV w. przez 60 lat panowali tam władcy Aragonii, po których nastały rządy hiszpańskich wicekrólów. Był to okres szczególnie trudny pod względem politycznym, ale wspaniały dla sztuki. W 1734 r. rozpoczęło się panowanie Burbonów. Za Karola III Neapol, a przede wszystkim Caserta, wzbogaciły się o przepiękne dzieła sztuki. Ten sam władca przyczynił się do rozpoczęcia prac wykopaliskowych w Herkulanum i Pompei. Gdy w 1860 r. Garibaldi zdobył Królestwo Obojga Sycylii, południowa Kampania weszła w skład powstającego Królestwa Włoch. Od tej pory losy tego regionu połączyły się z losami państwa.
Kampania zajmuje obszar 13.500 km2. Większą część powierzchni regionu zajmują Apeniny oraz masywy górskie Cilento i Matese. Długość wybrzeża wynosi ponad 350 km. Pomiędzy łańcuchem górskim Apeninów a morzem ciągnie się długie i bardzo urodzajne pasmo nizin. Rolnictwu sprzyjają przede wszystkim urodzajna gleba pochodzenia wulkanicznego i warunki klimatyczne. Turystyka odgrywa tu podstawową rolę. Kampania stała się miejscem coraz większego napływu turystów z różnych stron świata.